به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «مسجد؛ هسته مقاومت» نوشته محسن مشرقی و عاطفه عقیقی به تازگی توسط انتشارات شهید کاظمی به چاپ هفتم رسیده است. این کتاب شرح کاملی از بیانات محوری مقام معظم رهبری در جمع ائمه جماعات استان تهران با استفاده از دیگر بیانات معظمله است.
پدید آوردن هویتی به نام مسجد، نخست در قبا و سپس در مدینه، در شمار زیباترین و پرمغزترین ابتکارهای اسلام در آغاز تشکیل جامعه اسلامی است: خانه خدا و خانه مردم؛ خلوت انس با خدا و حشر با مردم، کانون ذکر و معراج معنوی و عرصه علم و جهاد و تدبیر دنیوی؛ جایگاه عبادت و پایگاه سیاست، دوگانههای به هم پیوستهای است که تصویر مسجد اسلامی و فاصله آن با عبادتگاههای رایج ادیان دیگر را نمایان میسازد.
در مسجد اسلامی، شور و بهجت عبادت خالص با نشاط زندگی پاک و خردمندانه و سالم، در هم میآمیزد و فرد و جامعه را به طراز اسلامی آن نزدیک میکند. مسجد مظهر آمیختگی دنیا و آخرت و پیوستگی فرد و جامعه در دیدگاه و اندیشه مکتب اسلام است.
مسجد عبارت است از «هسته مقاومت». مقاومت وقتی گفته میشود، فوراً ذهن میرود به مقاومت نظامی و امنیتی و امثال اینها. خب بله، آن هم قطعاً مقاومت است، اما بالاتر از آن، مقاومت فرهنگی است. حصار فرهنگی، خاکریز فرهنگی، اگر در کشور سست باشد، همه چیز از دست خواهد رفت.
یکی از ابتکارات مهم امام بزرگوار ما، از هنرهای بزرگ این مرد بزرگ این بود که از اول انقلاب مساجد را محور قرار داد. آن روزهای اول انقلاب آنهایی که یادشان است میدانند که همه چیز در هم ریخته بود: سلاح بیاورند، جمع کنند، از اینجا بردارند، نکند دستهای غیرمأمونی به کارهایی دست بزنند؛ مرکز تشکل لازم بود، هسته مرکزی لازم بود؛ این هسته مرکزی را امام بلافاصله همان روز اول، حتی قبل از اینکه اعلام پیروزی بشود معین کردند: مساجد. هر کس از هر جا مثلاً سلاح بهدست میآورد، ببرد به مساجد. بعد هم یک سازماندهی عظیم مسجدی تشکیل شد و بهوجود آمد که همان کمیتههای انقلاب بودند، که تا مدتهای طولانی همه کارهای انقلاب را اینها انجام میدادند. مسجد یک چنین خصوصیتی دارد که بر مبنای ذکر و نگاه الهی و توجه الهی و مانند اینهاست.
مسجد پایگاه انواع و اقسام فعالیتهای اجتماعی است؛ یعنی وقتی ما مردم را گرد این محور جمع کردیم، از آنها چه میخواهیم. یکی از چیزهایی که میخواهیم این است که به فعالیتهای اجتماعی بپردازند. در جامعه اسلامی همه آحاد وظیفه دارند، مسئولیت دارند، باید کار انجام بدهند؛ کار برای پیشرفت جامعه، کار برای امت. بنابراین اینجا محل پمپاژ فکرها و پراکندن وظایف مختلف و کشاندن مردم به کارهای گوناگون است. مسجد برای انجام فعالیتهای اجتماعی و پایگاه فعالیتهای اجتماعی است.
مسجد، نه فقط در زمان ما و نه فقط در کشور عزیز اسلامی ما، بلکه در نقاط مختلف عالم و در طول تاریخ، منشأ آثار بزرگ و نهضتها و حرکتهای اسلامی بزرگی شده است. مثلاً قیام مردم کشورهای شمال آفریقا که مسلمان هستند مثل الجزایر و دیگر کشورهایی که سالها در زیر سلطه نظامی استعمار فرانسویها بودند از مساجد شروع شد، که به پیروزی هم رسید و کشورها استقلال پیدا کردند. انقلاب در این کشورها هم آن روزی رو به شکست رفت و دوباره ملتها استقلال خودشان را از دست دادند که رابطه خود را با مساجد و با دین و ایمانِ مساجد قطع کردند.
یکی از علل پیروزی این انقلاب مبارک در ایران اسلامی و یا لااقل سهولت این پیروزی این بود که مردم به مساجد اقبال پیدا کردند؛ جوانان مساجد را پر کردند و علمای اعلام، مساجد را به عنوان مرکزی برای تعلیم، تربیت، روشنگری افکار و اذهان مورد استفاده قرار دادند و مسجد، مرکزی برای حرکت، آگاهی، نهضت و افشای اسرار زمامداران فاسد و رژیم طاغوت شد. در دوره مشروطیت هم همینطور بوده است؛ در دوره ملی شدن صنعت نفت هم تا حدودی همینطور بود؛ در زمان انقلاب هم که این مسئله به حد اعلا رسید.
چاپ هفتم این کتاب با ۱۶۱ صفحه و قیمت ۵۰ هزار تومان عرضه شده است.
نظر شما